Update 7: Portugese Noord, waar ben je…
Huidige locatie: Cascais 15 mijl ten westen van Lissabon.
10 augustus 2003
Na onze wijnproeverij in Porto konden we de volgende dag verder varen. Het zicht was weer aanmerkelijk verbeterd en we gingen vanuit Leixous naar Figuera da Foz. Er staat weer weinig wind, zodat ons ijzeren zeil ( de motor) weer aan het werk mag. Later op de dag begint het iets te waaien en kunnen we zeilen, weliswaar langzaam, maar toch.. we vinden het altijd heerlijk als de motor weer uit kan en we het geluid van water langs de romp, de wind in de zeilen weer kunnen horen. Als Chris in zijn bed ligt zoeken we ons kleine lichtweerzeiltje op, een zogenaamde aap! Dit zeiltje wordt tussen onze twee masten gehesen en is erg makkelijk handelbaar. Het verschil is te merken, de Bouskoura loopt gelijk een stuk sneller. We varen op met de Bingo, een boot van een Engels stel, Liz en Richard en vertellen elkaar over de marifoon dat we foto’s van elkaar maken.
Na een paar uurtjes is de wind alweer op en gaat de motor weer aan.
We komen rond negen uur (Nederlandse tijd) aan in Figuera. We moeten eerst inklaren en mogen daarna pas in de haven gaan liggen. Dat betekent dus twee keer afmeren. De lijntjes liggen net vast voor het vallen van de nacht. Chris is normaal gesproken om deze tijd aan het slapen, maar net nu we druk zijn met twee keer aanleggen en inklaren wil hij aandacht en duidelijk niet slapen. Helaas voor hem moet hij toch even wachten. Hij is erg moe, maar kan door al onze activiteiten de slaap niet vatten. Gelukkig valt hij kort nadat we voor de nacht vastliggen in een diepe slaap.
’s Morgens gaan we nog een broodje halen op de overdekte markt in Figuera da Foz. Leuk om al die kleuren te zien van het fruit, groenten en vis.
Daarna vertrekken we naar San Martinho do Porto, een natuurlijke baai in een echt ronde vorm. Het invaren is spannend omdat er ondieptes zijn, maar met hulp van onze vrienden van de Manitee, die daar al liggen met hun catamaran, en met tot twee keer toe een aanwijzing van een lokale visser, lopen we niet vast, raken we geen rotsjes en liggen we een half uur later achter ons anker. We brengen de rest van de dag aan boord door.
De volgende dag dat is dan al weer donderdag de 7e augustus vertrekken we richting Ilha da Berlengha. Een ontzettend mooi en ruig eiland, blijkt later, waar we een dag blijven liggen, mede vanwege de mist. We maken met het bijbootje een tochtje langs de grotten en de ondiepten, genieten van het ruige landschap en het brekende water voor de kust. Daarna leggen we het bijbootje vast en gaan, met Chris in de rugdrager, een wandeling maken over dit ruige stukje natuur. Erg mooi. Wanneer de mist optrekt, kijken we langs bruine rotspartijen het groene water in. Dit eiland is een vogelnatuurreservaat en dat is te zien aan de vele vogels. Het is nog steeds erg wisselend met het weer, zon en mistflarden wisselen elkaar af en zorgen zo samen ook weer voor een mooi schouwspel van uitzichten.
Op zaterdag (9 augustus) vertrekken we richting Cascais, een plaats zo’n 15 mijl ten westen van Lissabon. Het zicht is nog steeds matig en we varen bijna de hele dag op de motor. Pas bij de kaap (Cabo da Roca) begint het dan opeens op te klaren, te waaien en varen we alleen op de genua wel 7 knopen. Helaas maar voor een half uurtje, want dan is de wind weer op.
Zowaar gaat er niets kapot deze trip en wat de dag opfleurt (zeilen in de mist is erg saai) is dat we veel dolfijnen zien.
Het zijn kleine bruine dolfijnen en ze spelen met onze boeggolf. Leuk.. en nu lukt het ons zelfs om daar een digitale foto van te nemen.
Inmiddels zijn we 8 weken onderweg en dit leven bevalt ons tot nu toe wel goed. Wat ons tegenvalt zijn de dingen die kapot gaan, nooit gedacht dat de rolgenua in 1 week tijd twee keer gerepareerd moest worden. We hadden ook gedacht in Portugal een constantere en hardere Noordenwind te hebben, we hebben nu het idee dat we nagenoed de hele Portugese kust op de motor voorbij zijn gevaren. Wat we erg leuk vinden is het aanlopen van nieuwe plaatsjes, de contacten met anderen. Er bestaan echt nog steeds superaardige mensen en we genieten van elke dag.
We zullen in deze buurt enige weken blijven en waarschijnlijk begin september vertrekken richting Porto Santo, het buureiland van Madeira.