Update 14: Canarische eilanden

Huidige Locatie: Corralejo, FuertaVentura
22 oktober 2003

We hebben weer een oversteekje gehad en het log is inmiddels de 2000 mijls grens gepasseerd. We vertrekken op maandag vanuit Funchal, nadat Norbert ons helpt om het hekanker uit de bodem te trekken. Dit gaat niet zo eenvoudig, Arjen en ik staan op de boot terwijl Norbert van de Vasco, samen met Puck proberen het anker op te trekken. Arjen laat de lijn los die we vast hebben op de boot, omdat Norbert ruimte nodig heeft om haan het ankertje te trekken. Na wat heen en weer geschreeuw over het water roeit hij terug en wat blijkt, hij heeft de lijn waar het anker aan vast zit in het water laten vallen. Maar..Norbert zou Norbert niet zijn of hij heeft een goed idee. Of we niet zo’n klein ankertje hebben. Ja, dat hebben we. Samen met Arjen (in zwembroek en met duikbril) gaat hij in het bijbootje. En ze halen al na een keer dreggen de ankerlijn van het hekanker op. Dus met een beetje vertraging vertrekken we uiteindelijk op een uur of 10 lokale tijd.
We hebben helaas zo weinig wind dat we ruim 30 uur hebben motoren op deze trip. In de middag van de tweede dag komt er eindelijk wat wind zodat we weer kunnen zeilen. Wat is het dan heerlijk dat die motor uit kan. Op woensdagmorgen zie ik tijdens mijn wacht de eilandjes van Lanzarote opdoemen. We zeilen er tussendoor en na 50 uur leggen we aan in de haven van Isla Graciosa. Isla Graciosa is een eilandje met alleen zandpaadjes/wegen en je kunt er alleen met een landrover rijden.

isla graciosa We blijven daar twee nachtjes en gaan ’s middags naar het strand. Chris vindt het weer geweldig en stopt nu gelukkig niet meer achter elkaar het zand in zijn mond dus dat gaat beter. De volgende morgen varen we de haven uit, maar dan merken we dat de motor niet goed loopt. Hij valt terug in toeren, slaat regelmatig af dus ..NIET GOED!!
We zijn tussen de pieren van de havenuitgang, draaien om en leggen weer aan op ‘onze’ plek. Daar denken we na en besluiten we alle filters van het brandstofsysteem te wisselen. Daarna lijkt de motor het weer goed te doen. Toch blijf je dan extra alert op geluidjes uit de motorruimte. We varen naar Arrecife, waar we een mooring oppikken. Marry gaat met duikbril en zwemvliezen het water in om de mooringlijn en het betonblok te controleren. De lijn ziet er goed uit en het blok, nou daar kunnen wel drie Bouskoura’s aan liggen.

De volgende dag gaan we naar het internetcafé, de scheepswinkeltjes en wandelen we lekker rond. Ook doen we gelijk weer wat boodschappen en eindelijk is het weer betaalbaar.
Als we terugkomen bij de boot is de wind gedraaid en liggen we niet meer lekker op de deining en verkassen we zo’n twee mijl naar het noorden, waar we weer een mooring oppikken in een overvolle ankerplek. We liggen er erg rustig. S avonds gaan we even borrelen bij Natasja en Dennis die met een contest 30 op reis zijn. Bestemming en duur onbekend….Wel bikkels hoor om met zo’n klein bootje zo’n reis te maken. Ze hebben slechts een watertank van 150 liter…dan hebben wij toch maar een hoop luxe met onze 1000 liter…. De volgende morgen (zondag) proberen we toch op deze plek maar zelf te ankeren want wie weet is de mooring wel van een privé persoon die ’s avonds, na het weekeinde terugkomt, en zijn plekje opeist. We ankeren wel 5 keer maar steeds houdt het anker niet of liggen we te dicht bij andere boten. De ene keer zit er een zak aan het anker, de andere keer een touw…we zijn zeker een uur bezig, en dan besluiten we een heel eind verderop te ankeren in een kommetje naast een kasteel. ’S avonds komen Marco en Tineke aan. Arjen haalt ze op van het vliegveld. Marry haalt ze met het bijbootje op van het strand. Ze hebben een hoop bagage bij zich,niet voor zich zelf maat allemaal voorraden voor de Bouskoura en onderdelen voor de boot. Heerlijk om weer eens dropjes, komijnekaas, speculaasbrokken te hebben. Ook krijgen we cadeautjes , mokken met namen van Marco Tineke, Arjen Marry en Bert en Annemarie (onze volgende opstappers??). Erg leuk. Ook Chris krijgt een paar cadeautjes. Hij vindt het geweldig.
Chris kijkt trouwens helemaal niet zo vreemd als hij de volgende morgen Marco en Tineke op de boot ziet. Hij vindt het wel gezellig.

We veren de volgende dag naar Playa Blanca en ankeren daar voor de plaats naast de haven. Het is een plaatsje van niets, alleen maar toeristisch, duur in boodschappen en internetverbindingen en heeft absoluut niet de charme die we dachten te vinden. We kunnen er wel een auto huren en reserveren die voor de volgende dag.
We leggen eerst ’s morgens (dinsdag) de boot in de nieuwe jachthaven en gaan daarna met de auto rondrijden over het eiland Lanzarote. We gaan naar het nationaalpark Timanfaya waar we een rondrit krijgen met de bus. Erg indrukwekkend om weer te zien hoe vulkaanuitbarstingen een eiland totaal kunnen veranderen. Tineke, maakt nu een heel verslag van deze dag, dus hoe het was, kan je in de extra update (nummer 15) lezen.
Daarna stoppen we nog in Teguise, brengen een bezoek aan de Cuavos des Verdes, grotten ontstaan door de vulkaanuitbarsting, we lopen tussen de lavalagen in, erg gaaf en Chris vind het ook leuk.
Daarna rijden we naar Arrecife waar we na lang zoeken de boulevard vinden en ergens gaan eten. Als we daar zitten begint het te hosen van de regen, De volgende dag wassen we nog beddengoed in de wasgelegenheid bij de haven en ’s middags varen we naar Fuertaventura, een stukje van ongeveer 8 mijl. Helaas weer motoren zodat Marco en Tineke zich afvragen of de Bouskoura nog wel eens zeilt…
Marco is de hele dag niet fit, voelt zich ziek en ellendig, diaree , koorts en veel slapen. Hopelijk is dit snel weer over.

's Avonds hebben we weer contact met Claudia en Andries van de Crossroads die hier in de haven liggen. Morgen gaan we daar eens even op de koffie…