Update 25: Strategische beslissingen-- Het Duivelse Trio


2 Januari 2004

Het is gaan waaien en de Bouskoura loopt als een tierelier. Regelmatig tikken we de 8 knopen aan. Niet slecht als je per dag opeens 168 mijl aflegt terwijl je in de dagen ervoor ook wel eens op 70 mijl uitkomt. Met de laptop en GPS kun je exact uitreken hoe laat je kunt gaan aankomen als je nog 500 mijl te gaan hebt en de weerkaartjes voor de komende dagen 20 knopen geven. Dat betekent s’nachts aankomen. Omdat we dit niet willen en ook niet op een zondag in Tobago willen aankomen ( 50 dollar boete omdat men dan je in het weekend moet inklaren) hakken we een knoop door. Barbados moet het worden. Voordeel is dat we hier onze waterpomp van de motor waarschijnlijk kunnen repareren. Tobago doen we als volgend eiland dan wel.

Na veel rekenen komen we echter ook in Barbados bij deze snelheden ook in het donker aan… Van het aanlopen van vreemde havens met riffen ervoor houden we niet en we besluiten als strategie zeil te minderen om snelheid te minderen.

Ondertussen gaat het leven op de Bouskoura zijn gangetje. Arjen krijgt het voor elkaar om de omvormer naar zijn grootje te helpen. ( deze maakt van 12 volt 230 volt, net zoals thuis) In het boekje staat dat als sommige apparaten niet goed werken op de omvormer de apparaten meerdere keren aan en uit gezet moeten worden. Niet alleen de zekering vliegt kapot bij het proberen op te laden van de accuboor, maar ook intern in de omvormer laat de printplaat 3 etslijntjes zien waar geen soldeer meer over loopt. Arjen soldeert deze drie lijntjes met de 12 volt soldeerbout (wel eens geprobeerd op een stampend en rollend schip?) echter de omvormer wil niet meer en is definitief overleden. Jammer maar helaas. De 150 watt omvormer krijgt Arjen wel weer aan de gang. Hier was een slecht contact bij de zwevende zekering de boosdoener. We kunnen in ieder geval de laptop weer opladen. Op onze reis zijn nu in totaal 2 omvormers gesneuveld.

Zout, Zon, Wind, het duivelse trio zorgen voor veel ellende. Zo overleed onze laptop al in Biskaje. RvS blokken ( dat zijn katrollen) rotten gewoon door op het staal.
Voorzorgen zijn natuurlijk wel tot op zekere hoogte te nemen. Bij het gebruik van onze laptop voor navigatie leggen we er altijd een handdoekje over om het zout uit de zeelucht te absorberen.

Met het duivelse trio moet je gewoon rekening houden. Dit is ook de reden dat er op bijna iedere ankerplek op iedere boot wordt geklust. Zo is het op iedere boot altijd wat. Altijd moet er weer wat gerepareerd of vervangen worden. Het is natuurlijk ook niet zo gek. Normaal vaart een boot ongeveer 500 mijl gemiddeld per jaar. Maak je dan opeens 4000 mijl dan zou je in theorie dus 8 keer zoveel te klussen hebben.
repareren


Gelukkig gaat deze rekensom niet op. ( in ons voordeel) Het is dan altijd beter een klus te klaren bij 28 graden op een tropisch eiland of even tussendoor op de oceaan dan in de druilerige regen bij 4 graden in Nederland……
Dus op Barbados wordt het weer zoeken naar onderdelen, part of the job, en dan of liefst gelijkertijd, genieten van de caribean…