Briefje van Chris 24
9 mei 2004
Sint Maarten
Wij zijn een tijdje geleden al op Sint Maarten aangekomen en hier zijn echt heel veel Nederlandse boten met kindjes. Dat kon ik ook wel merken toen mijn mama jarig was want er waren wel 10 kinderen op de boot. Dat waren er wel heel veel. Maar ik vind het wel super om allemaal met ze te spelen. Soms zijn ze wel een beetje wild en op mijn mama’s verjaardag viel ik af en toe dan ook. Maar inmiddels zijn de blauwe plekken al weer helemaal weg. Ik vind zo’n verjaardag wel erg leuk hoor. Ik kan dan lekker snoepen en limonade drinken, net zoals de grote mensen.
Mijn papa en mama hebben nu ook een ander motortje gekocht voor de dinghy, het kleine bootje. Ik moet nu echt elke keer wel mijn reddingsvest aan want we kunnen nu heel hard met het bootje. Ik hou dan heel stevig een touw vast zodat ik niet kan vallen. Zelf het motortje starten lukt me nog niet maar als papa stuurt duw ik zijn handen van het stuurpookje af en dan wil ik sturen. Maar ik kijk wel naar het water achter het bootje, dat is mooi joh, al die bellen en wit water. Mijn papa vind dat dan niet zo handig omdat we dan misschien wel ergens tegen op varen dus wil hij toch steeds weer zelf sturen.
We zijn ook nog naar een barbecue geweest en het werd toen zo laat dat ik lekker onder mijn dekentje in de buggy heb geslapen. Het duurde een hele tijd voor ik sliep want ik wilde natuurlijk niets missen. Maar met mijn beertje samen ben ik toch lekker in slaap gevallen. We gingen pas om twaalf uur s nachts weer terug naar de boot en we hadden geluk, want we waren net op de boot terug en toen begon het toch hard te regenen…
Van de week mocht ik in de supermarkt weer in zo’n auto, je weet wel, waar je dan eigenlijk geld in moet gooien. Ik vond het zo ontzettend mooi. Mijn mama en papa hadden de boodschappen ingepakt en wilden wel weer gaan maar ik wilde niet mee hoor. Ze moesten me met z’n tweetjes in de buggy zetten. Vijf minuten daarna was ik nog aan het snikken en zei ik zachtjes auto auto… Vandaag waren we weer in die supermarkt en toen heb ik de auto niet eens zien staan, omdat mijn mama en papa bij een andere kassa afrekenden.
Weet je wat ook zo lekker is, we kunnen hier weer heerlijk vers stokbrood kopen. Lekker hoor en ik smul daar erg van.
En met al die kinderen van de andere boten gaan we vaak naar het strand. Van de week was er ook nog een Duits jongetje van mijn leeftijd en dat was erg leuk.
We speelden met het emmertje het schepje en maakten een mooie kuil. Op een ander strandje kon ik mooi langs de waterkant lopen en mijn voetjes stonden mooi op een rijtje in het zand. Mijn mama vond dat wel een heel lief gezicht. O ja ik heb mijn mama een mooie waterdichte tas gegeven voor haar verjaardag en ze heeft nu een keer de videocamera meegenomen naar het strand. Ik ben toen op de videofilm gezet. Ben benieuwd of ik er een beetje goed opsta.
Mijn mama en papa vinden dat ik erg verander. Ze vinden mij opeens zo’n grote jongen. Ik wil nu ook al zelf eten en omdat ik aan mijn stoeltje geen tafeltje heb zetten ze de kinderstoel buiten op de bank. Ik kan dan mijn bordje voor me neer zetten en zelf lekker scheppen. Ik vind dat wel stoer hoor. Als we gaan wandelen wil ik ook alles van de grond afrapen en ik vind takken nu ook heel erg mooi. Nou ja jullie moeten maar weer naar de foto’s kijken.
O ja, ik had nog een vraag gekregen van een lezeres van mijn briefjes, die vind dat ik niet bruin ben. Hoe of dat komt?
Nou mijn papa en mama smeren mij elke ochtend in met zonnebrand factor 60 of 30 en op het strand heb ik vaak een t-shirtje aan. Maar ik ben toch niet meer helemaal wit hoor. Ik loop op de boot ook regelmatig in mijn blootje rond. Ik heb gewoon een licht tintje en met mijn blonde, o nee, witte haren, zie ik er volgens mijn mama en papa erg goed uit. Zelf weet ik nog niet of dat zo is…daar kom ik ooit nog wel eens achter.
Nou liefs en een knuffel van Chris