Briefje van Chris nummer 28
datum: 9 september 2004
locatie:Peake jachtwerf Trinidad
Hallo lieve mensen, het is nu 9 september en vandaag ben ik twee jaar oud. Dat is bijzonder he? Vorig jaar vierde ik mijn verjaardag op Porto Santo en was de boot versierd met allemaal vlaggetjes. Nu, staat de boot op de kant op een jachtwerf en is de boot alleen van binnen versierd met ballonnen en slingers van Nijntje. Het eerste woordje dat ik vanmorgen zei toen ik uit mijn bed kwam was dan ook Nijn. Ik heb toen nog even bij papa gelegen en toen ik het zat was en rond ging lopen zag ik een kado op de kaartentafel liggen. ik noem dat do. Mijn mama zei dat dat voor mij was omdat ik nu echt jarig was. Ik heb het kado zelf uitgepakt. Weer een hele mooie auto en een hele set met een brandweerauto met oplegger, een bootje en pilonnen, bordjes en brandweermannen. Nog meer speeltjes om mee te spelen, leuk hoor! Daarna zijn we gezellig ergens een taartje gaan eten. Daarvoor moesten we wel eerst een halfuurtje rijden met een busje maar dat vond ik ook wel weer erg leuk.
We zijn nu een weekje terug uit Nederland en daar ben ik ook steeds zo verschrikkelijk verwend! met mijn familie heb ik mijn verjaardag (alvast) gevierd en dat was beregezellig. Mijn mama had natuurlijk weer een mooie taart voor mij gekocht. De hele familie was er en s middagsgingen we met zijn allen naar de midgetgolf. Leuk hoor, lekker lopen op de midgetgolfbanen en balletjes oprapen die er lagen. Ik geloof alleen dat dat niet helemaal de bedoeling was maar ja, zo'n stok was nog veel te groot voor mij.
Maar wat ik ontdekt heb in de tijd dat we in Nederland waren is dat ijsjes mijn favouriet zijn. Het was zelfs zo erg dat ik bij visite binnennkwam en ik gelijk "ijsje hebben" zei. Gelukkig verstond die mevrouw dat niet. Mijn mama had ook in de gaten dat ik dan gewoon dorst had, maar ijsjes vind ik super.
De tijd in Nederland was erg leuk en ik heb heel veel gespeeld met andere kindertjes, maar nog het meeste met mijn grote neven Jelle en Thijmen en met mijn nichtje Maaike. Met Jelle ging ik nog wel eens samen in bad en dan hadden we de grootste lol. Volgens tante Inge was ik degene die de hele badkamer onderspetterde. En er was daar zoveel speelgoed dat ik nooit meer tijd had om rustig met mijn papa of mama of mijn tante of oma en opa een boekje te lezen. Nee ik wilde steeds weer op ontdekking uit.
En s avonds naar bed, ben je gek, daar had ik ook geen tijd voor. Maar toch was ik dan eigenlijk wel moe hoor dus vond ik het toch wel lekker om me in het campingbedje te laten vallen en met mijn beer en speen te gaan slapen. O ja ik mocht ook de babypop van Maaike hebben, lief he?
Ik sliep samen met mijn mama en papa op de kamer van Thijmen, Thijmen sliep dan weer bij oom Oscar en tante Inge op de kamer. S Morgens sliep ik meestal heel lang, zodat we niet altijd op tijd waren voor het ontbijt. Dat was trouwens wel feest hoor. Ik zat net als Maaike in een kinderstoel maar we keken aleen maar naar elkaar. We deden elkaar na en hadden de grootste lol. En ik heb daar heel veel lekkere dingen op brood gegeten en s avonds veel toetjes, heerlijk hoor.
Ik vond het wel heel erg fijn om bij tante Inge en oom Oscar en de kids te logeren, en mijn mama en papa zijn dat helemaal met mij eens.
Ikzelf heb heel veel woordjes geleerd en veel geklommen en geklauterd. Naar het strand ben ik maar twee keer geweest. Maar we zijn nog wel naar het zwembad geweest en naar een grote overdekte speeltuin, Kidzcity. Wat een drukte was het daar zeg, het tuutte helemaal aan mijn oren. Ik vond de draaimolen het allermooosite maar Maaike klom zomaar in de hoogste touwladder van de hele speeltuin. Thijmen en en heb ik ook fijn in de tuin gespeeld met een badje en een glijbaan. Leuk joh, zo vanaf de glijbaan het bad in.
Maar we moesten toch weer terug naar de boot. Op 1 september werd ik heel vroeg wakker gemaakt en toen brachten Tante Inge en Jelle ons naar het vliegveld. Opa en oma waren daar ook nog en ik kreeg nog een mooi knuffelpaard mee van ze. het is echt een lieverdje. We namen afscheid en toen waren we weer met zijn drietjes, mijn mama mijn papa en ik. Dat is wel weer even wenne hoor! We gingen wel drie keer in een vliegtuig en we vonden de reis erg lang duren. Het was overal ook heel druk en pas s avonds laat (voor mij was het al midden inde nacht) kwamen we pas bij de boot aan. De vliegreis terug naar de Bouskoura had bij elkaar wel 24 uur geduurd.
De volgende morgen brachten mijn mama en papa alle tassen aan boord. mijn papa ging toen klussen en mijn mama en ik gingen opruimen. Ik ontdekte steeds weer nieuwe speeltjes. Maar het is wel heel heet hier. We hebben nu we op de kant staan met de boot een airco gehuurd en dat scheelt wel een hoop. Ik moet alles weer opnieuw ontdekken. De glijbaan hier op het terrein vind ik nu te hoog. Ik durf nog net de trap op te klimmen maar glijden nee hoor. En ik kan ook op de boot niet meer van binnen naar buiten komen en dat kon ik wel. Nog maar weer even oefenen dus. En mijn mama dacht nog wel dat ik zo het dek op zou vliegen als ik maar de kans zou hebben. Het is trouwens nu een beetje lastig want mijn mama en papa moeten mij nu steeds een lange ladder afdragen als we naar beneden willen. Ik hou ze zelf ook stevig vast en zeg "hou vast". Gelukkig doen ze dat ook en ben ik elke keer veilig beneden gekomen.
Morgen gaat de boot weer in het water. We zijn een paar dagen langer op de kant blijven staan omdat er een orkaan vlak langs Trinidad kwam. We hadden er gelukkig niet zo heel veel last van op de kant. Wel veel regen maar dat geeft niet. Met alle mooie nieuwe speeltjes vemaak ik mij best en samen met mama lees ik veel verhaaltjes, ga ik tekenen of gewoon lekker spelen. Mijn papa doe ik ook na, met mijn nieuwe gereedschapskistje.
Nou, ik hoop dat jullie mij niet waren vergeten ,want het heeft wel lang geduurd he, deze brief. Maar ja in Nederland gebeurde niet zo heel veel spannends, misschien gaat dan vanaf nu wel weer gebeuren.
Liefs van Chris