Briefje van Chris 37

datum: 17 april 2005
locatie: San Cristobal, Galapagos, Ecuador

Ja, jullie lezen het goed, ik heb met mijn mama en papa en met Eva en Leif de laatste weken zoveel gedaan en zo ontzettend veel gezien! We vertrokken van de boot, Carlos kwam ons ophalen zodat onze dinghy niet al die weken bij de kant hoefde te liggen. En toen gingen we naar de bus. Oei, wat was dat weer mooi zeg. Ik vond een mooi plekje in de bus en we gingen de hele dag rijden. In de update die mijn mama gemaakt heeft van Ecuador zien jullie een mooie foto van mij in de bus....S middags kwamen we aan in Quito, een stad hoog in de bergen. Mijn korte broek was niet meer warm genoeg, dus kreeg ik een lange broek aan en een sweater en sokken en toen was het best lekker. S avonds sliep ik in een groot bed, helemaal alleen. Nou dat vond ik niet zo geslaagd, dus riep ik steeds: mama bij! Meestal kwam mijn mama dan in mijn bedje. S nachts voelde ik af en toe of ze er nog wel lag. Met zijn drieen in bed. mijn mama, mijn beer en ik. Super! Ik had mijn eigen koffertje bij me en daar zat alleen maar speelgoed in. In Quito gingen we de volgende dag naar allemaal musea toe. Er waren heel veel meisjes die met hun klas ook naar het museum gingen. Een van die meisjes kwam mij zelfs achterna om een kus te geven....... De volgende dag gingen we weer naar een museum toe. Maar dat was wat later open en toen gingen we naar de markt. Daar kocht mijn papa een hele mooie houten t-ford auto voor mij. Ik noem het mijn bus. En het is nu mijn lievelings speelgoed. maar helaas laat ik de bus nogal eens vallen of duw ik er te hard op en dan breekt het dak eraf of de wielen eronder vandaan! Gelukkig weet mijn papa dan wel raad met een tubetje lijm.



Daarna gingen we dan toch naar dat museum en ik heb er de hele tijd gespeeld met mijn nieuwe bus. En toen gingen we alweer met een andere bus naar Banos. De bus was heel vol. Er stonden allemaal mensen in het gangpad. Gelukkig had mijn papa een kaartje voor mij gekocht en kon ik op mijn eigen stoel liggen en mijn hoofd op mama's been lekker slapen. Er waren ook heel veel kinderen in de bus en dan vermaak ik me best. Vooral met meisjes. In Banos gingen we weer naar een ander hotel en het was daar erg leuk. Ze hadden een plaatsje met een vijvertje en vissen en ik mocht daar alleen buiten spelen.Maar toen vond ik een weggetje naar beneden, mijn mama had dat niet gezien. En mijn mama was mij toen kwijt. gelukkig maar heel even want ze houdt me eigenlijk altijd wel in de gaten. In de pizzeria s avonds heb ik weer gespeeld met een paar (je raadt het al ) meisjes, en ik deed steeds de deur van de pizzeria open en dicht. maar het was buiten best fris en ik had geen jas aan dus mijn mama vond dat niet zo'n goed idee.



En de volgende dag was mijn papa jarig. Joepie. S avonds was er taart en we gingen natuurlijk weer leuke dingen doen. De dag erna gingen we fijn fietsen. Dat was een tijd geleden. We gingen echt een heel eind. Ik zat fijn achterop onder mijn eigen parasolletje. En toen we dikke regen wolken zagen namen we de bus terug. De fietsen gingen gewoon op het dak. En weten jullie, op de boot wilde ik nooit meer slapen s middags, maar van al dat reizen wordt je zo moe dat ik eigenlijk bij elk busritje wel in slaap viel, of als we in een stad waren in de buggy of in de rugdrager...... En nu we weer terug zijn op de boot..nou de eerste twee dagen deed ik het nog maar nu niet meer hoor. Ik vind spelen veel leuker.

Maar ik heb zo veel gezien dat ik niet alles kan vertellen in deze brief. Maar wat ik steeds geweldig vond waren de ritjes met de taxi, de bus en we zijn zelfs met het vliegtuig gegaan. Oei dat was mooi. We moesten wel heel lang wachten op het vliegveld maar ik vermaakte me best. Ik rende rond met alle andere kinderen, klom over iedereen heen en ik was helemaal druk En toen gingen we dan eindelijk naar het vliegtuig zeg. Het was al helemaal donker. Ik zat samen bij mijn mama en papa. Er kwam niemand naast ons zitten dus had ik ook fijn een eigen stoel. En die kon ik mooi gebruiken om in slaap te vallen. De volgende dag gingen we weer met het vliegtuig en toen had ik alles veel beter in de gaten. Oei, oei wat rijdt zo'n vliegtuig eerst hard zeg voordat het opstijgt en in de lucht kun je zo mooi de wolken zien. Ik noem een vliegtuig een liegluig. Mijn mama zegt steeds: Chris, zeg eens vlieg tuig, en dan lukt het een keer, maar ik vergeet het gewoon weer!

     


We kwamen toen aan in Cusco, en daar zijn we steeds even weer naar toe teruggegaan. We gingen naar lama's kijken en we mochten ze zelf ook te eten geen. Gelukkig deed mijn mama dat want ik riep steeds "doen niks mama!. nee hoor, Chris zei mijn mama dan ze doen niets. Gelukkig maar, toch blijf ik dan liever veilig bij mijn mama. En weet je na een paar weken op de kant kon ik ook veel beter lopen, maar vooral klauteren en klimmen. De smalste randjes zijn het mooiste voor mij. hier invoegen foto:lama's Samen met mijn mama en papa klommen we op oude gebouwen. Leuk maar het moet niet te lang duren hoor. Maar soms was het wel interessant en keek ik samen met mijn papa naar een mooi waterstraaltje dat uit de rotsen kwam. Schijnt heeel bijzonder te zijn....Een paar dagen later was het weer feest, want we gingen met de trein. Joepie, dat was pas leuk., In Banos had ik heel veel watervallen gezien en met de trein reden we langs een rivier die heel snel stroomde. Ik zei,toen steeds: waterval. het was echt leuk in de trein en ik vind het helemaal het einde.



Met de trein kwamen we aan in Aguas Calientes en het was daar ook best leuk. De dag erna moesten we wel heel vroeg op want we gingen heel hoog op een berg naar een ruine kijken. Ik mocht lekker bij papa op zijn rug in de rugdrager. We klommen heel veel trappen op en er was een meneer die van alles vertelde. Soms stond er ergens een touwtje om een steen heen. Nou, beertje en ik gingen er gewoon maar eens onderdoor om op die steen te stappen. O o, dat was geloof ik niet de bedoeling. En toen we klaar waren met de rondleiding maakte mijn papa van de rugdrager een karretje en daar heb ik beertje steeds in rondgereden. Een Zweeds meisje , Katerina, 12 jaar, vond het erg leuk om met mij te spelen. Ze is erg lief. S middags was ze ook weer in de trein toen we terug gingen en we hadden de grootste lol. Toen we terug kwamen in het hotel in Cusco was het al heel erg laat. Gelukkig had ik in de bus al geslapen. Een paar dagen later gingen we met de bus naar een plaats aan een groot meer. De dag erop gingen we met een bootje naar een paar eilanden toe. Die mensen wonen op rieten eilanden, dat was apart. Mijn voeten zakten gewoon een stukje weg in het riet. Gelukkig had ik mijn laarsjes aan. Een meisje vond mij wel heel leuk en we zaten samen naast elkaar op een rieten bank. Ze had wel een mooie vlecht hoor!



Toen gingen we naar een ander eiland en daar mochten we bij een familie logeren. We hadden een eigen huisje met drie bedden en een tafeltje. Ze hadden daar geen licht en s avonds aten we bij het licht van een kaarsje. Oei dacht ik, kunnen mijn mama en papa mij bij dat licht wel voorlezen uit mijn mooie Jip en Janneke boek. Maar gelukkig hadden mama en papa nog een klein lampje bij zich. Het was wel erg koud hoor. We lagen onder dikke dekens en mijn mama sliep samen met mij in bed. In die middag had ik heel fijn gespeeld daar op de binnenplaats, met een jongetje van negen jaar. Ik vermaakte mij daar prima. De volgende dag gingen we via een ander eiland weer terug naar Puno, de grote plaats aan het meer. Daarna weer terug naar Cusco. Alleen de bus vertrok niet en we moesten weer lang wachten en toen namen we de nachtbus. Ik heb met mijn papa in een stoel best goed geslapen. Vroeg in de morgen kwamen we redelijk uitgerust aan. En de volgende dag..weer met het vliegtuig..joepie. We gingen twee keer want we gingen direct door naar de grens met Peru en Ecuador. En toen waren we weer bijna op de Bouskoura. En dat vond ik zo fijn....ik kon weer fijn met al mij auto's spelen. Heerlijk!

En het reizen was nog niet afgelopen, een paar dagen later vertrokken we weer met de Bouskoura. We moesten wachten tot het hoog water was, dus we vertrokken pas in de middag. Carlos, kwam nog een kado voor mij brengen, een mooie auto waar ik al die dagen op zee mee heb gespeeld. En nu zijn we op de Galapagos eilanden. Dat is leuk joh....op het strand zijn allemaal zeeleeuwen, ik heb grote (land)schildpadden gezien en ik vermaak me weer best. Er spelen heel veel kinderen op straat en ik mag vaak met hun speelgoed spelen. Soms mag ik het zelfs hebben, maar daar steekt mijn mama meestal een stokje voor. Maar ze herkennen me al hier op straat hoor en ik krijg nog wel eens een eens snoepje. In de bakkerszaak zoek ik vaak zelf een broodje uit..lekker hoor.

     


Vandaag was ik met mijn mama op het strand. Dat was een tijd geleden. En ik vond het maar niets. Ik wilde steeds mijn handen en mijn voeten wassen en wilde niet met zand spelen. Maar later vond ik het toch wel leuk.

Enne bij elke bus waar ik langsloop zeg ik: mama, beetje vies he? Ook als ze niet vies zijn. Je zou denken dat ik dan een schoon jongetje ben, elke dag..nou vergeet dat maar gerust..... In elk geval vermaak ik me goed en o ik hou ook zo erg van kriebelen. Heerlijk vind ik dat als mijn mama of papa dat doen.Verder heb ik weinig meer te vertellen dus ciao adios en dag van Chris.