Update 51: Galapagos eilanden!!!

25 april 2005
locatie: Isla Isabela, Archipielago de Galapagos

We varen weer. na vier weken rondgereisd te hebben op het vaste land, laat de Bouskoura weer een klein kielzog achter! We varen niet hard, maar het gaat best. De nachten zijn donker, het is nieuwe maan! Maar het leventje aan boord is prima en we vermaken ons wel. En na 4,5 dag komen we aan op de Galapagos eilanden. Ons anker valt bij het eiland San Cristobal. We zien zeeleeuwen zwemmen! Dat is leuk. We gaan even later naar de kant en bezoeken de Port Captain. Onze cruising permit heeft hij nog niet ontvangen. Arjen pleegt een paar telefoontjes en aan het eind van de dag mogen we 30 dagen blijven en vijf eilanden bezoeken. Joepie!! Op het strand naast het kantoor van de Port Captain zijn erg veel zeeleeuwen en het is erg leuk om te merken dat je dichtbij kunt komen. Hier kan het dolfinarium niet aan tippen. Ook de Blue Footed Boobies, Jan van Genten met blauwe pootjes zie je hier. Erg mooi om te zien hoe ze zich in het water storten om vis te vangen.

     


Het eiland San Cristobal is niet erg hoog ,maar heeft wel bijzondere dingen zodat we twee dagen na aankomst al meegaan met een gids. We zien een kratermeer, schildpadden, zeeleguanen. Wat is dit toch een unieke plek. De leguanen zitten op zwarte rotsen. Zelf zijn ze ook zwart zodat ze bijna niet te zien zijn. Schitterend, hoe de natuur dit allemaal heeft geregeld. De schildpadden zijn ook groot. Toch is het leuker om naar de kunsten van de zeeleeuwen te kijken als naar de langzaam bewegen de schildpadden. In elk geval herkent Chris de dieren goed.

     


Na de toer lopen we langs bij een duikschool. We spreken af dat Arjen een dag later gaat duiken en Marry later in de week haar Padi advanced cursus gaat doen. De duik is schitterend, en de cursus is ook erg goed. Het onderwaterleven is schitterend, vooral in de nachtduik, waarin schildpadden vlak langs zwemmen, evenals roggen. Een langouste kruipt langs een rots naar beneden, sponzen zijn mooi oranje van kleur in het lamplicht. Dit is een erg mooie duik. Een dag later duiken we bij de Kickerrock, De plaats waar ook Arjen erg enthousiast over was. En inderdaad, deze duiken , we maken er twee, zijn erg fraai. Duiken bij de Kickerrock is duiken tussen twee hoge rotsen die door een smal kanaal van elkaar zijn gescheiden. Erg fraai hier, we zien vele vissen waaronder Galapagos haaien, reuzenroggen, zeeschildpadden, verschillende soorten zeesterren, zeeleeuwen en duizenden vissen. Ze trekken zich van die rare duikers onder water helemaal niets aan. Na deze duiken snorkelen we nog bij het zeeleeuwen eiland, waar de zeeleeuwen rond je zwemmen. Ook zien we daar weer zeeschildpadden. Gaaf..... Na de cursus varen we naar Isabela, het grootste, maar van de bewoonde eilanden, het eiland met de minste mensen (2000 inwoners). We varen er in een goede nacht naar toe. en wat een verschil zeg! De maan schijnt de hele nacht onze kuip binnen en het is gewoon licht.



Rond acht uur s morgens vangen we met onze nieuwe vishaak een yellowfin tonijn. Niet zo'n grote maar wel een hele dikke. Even later hebben we vier grote bakken met tonijn in de koeling staan. Op Isabela ontmoeten we weer een paar oude bekenden, Cintra en Sumerfuglen, twee Noorse boten. Goed om elkaar weer te zien. Maar ze vertrekken al snel na onze aankomst richting de Marquesas. We krijgen nog goede tips en bezoeken het dorp. We komen daar Joseph tegen die ons in rap engels verteld dat hij een gids is en dat we met hem mee kunnen op een tour. Leuk doen we, op maandag bezoeken we de vulkaan. Eerst gaan we met een soort laadbakwagentje een stukje de bergen in, dan mogen we anderhalf uur paardrijden en dan nog eens een uur wandelen in het kratergebied. Met Chris hebben we al geoefend. Hem verteld dat we gaan paardrijden. Hij vindt het schitterend. Bij papa op het paard, dat is pas iets voor stoere mannen. Hoe harder, hoe beter, maar de paarden komen niet verder dan een snelle stap.

     


Het landschap is droog, vulkanisch en heet. We hebben geluk met het windje. Joseph, onze gids verteld erg veel over het ontstaan van de lava. De kleur is gelukkig niet alleen zwart, afhankelijk van de mineralen is er zilver, blauw, oranje , geel te zien. Onvergelijkbaar zo'n landschap, onrealistisch. We trekken regelmatig de vergelijking met het Canarische eiland Lanzarote. We bezoeken twee kraters, of eigenlijk , we rijden langs een krater van zo'n 10 kilometer doorsnede, de Volcan Negra .De andere vulkaan heeft meer diversiteit in lavasoorten, de laatste eruptie was hier in 1979.Alle vulkanen op de Galapagos eilanden zijn actief! Bijzonder hier zijn de lavatunnels. Stoffig en vol van indrukken komen we terug bij de boot.

     


Op deze ankerplek zwemmen ook weer de zeeleeuwen om de boot en achter het rif liggen kleine lava eilanden die door heel veel dieren gebruikt worden. We zien een pinguin samen met een blue footed booby op een rots, een white tipped reef shark (een rifhaai met witte punten op zijn vinnen), een grote rog, zwarte leguanen, fregatvogels. Het lijkt wel een zeeaquarium. Wat is dit een mooie plek.

     


Elke dag delen we bij terugkomst op de boot tonijn uit aan de andere yachties. Zoveel krijgen wij niet op, onze potjes zijn gebruikt, zodat we helaas geen vis kunnen inmaken....het is erg jammer want deze tonijn is erg mals. Het is lekkerder dan een biefstukje. Ook onze kleine kapitein weet er wel raad mee. Maar na vier dagen tonijn eten komt het einde van de "voorraad", mede dankzij hulp van de andere yachties in zicht. Er is veel natuurschoon te zien op dit eiland Isabela. We denken nog over een paar andere uitstapjes na. Zelf wandelen we naar het schilpaddencentrum, vroeg in de morgen zodat het niet al te heet is. Leuk om te zien hoe kleine schildpadjes groeien tot de grote giant tortugas zoals ze hier genoemd worden. Op elk eiland van de Galapagos komen verschillende soorten voor. In dit centrum zijn veel soorten behoed voor het uitsterven, gelukkig. Ook plannen we een lava tube tocht. Dit schijnt erg spectaculair te zijn, de lavatubes vullen zich gedeeltelijk met water en het landschap schijnt wederom uniek te zijn. En dan komt ook mijn 40e verjaardag in zicht. Leuk om dat te vieren op een van deze unieke eilanden. Een jaar geleden Sint Maarten in de Carieb, nu Isabela in de Pacific, waar zal de volgende zijn? We plannen in het weekend te vertrekken naar de Marquesas...een afstand van zo'n 3000 zeemijlen. Vele boten gaan zijn ons voorgegaan en wij volgen.....bijna in hun kielzog.