Update 62: Rondreizen in Nieuw Zeeland - North Island

Datum: 17 april 2006
Locatie: Brisbane Australie

We komen aan met de ferry in Wellington en bezoeken het populaire Te Papa museum. Een supermuseum met veel visuele grapjes. Het is mogelijk in een huisje te gaan staan, een film over een aardbeving te zien en zelf ook alles voelen. Het hele huisje schudt. Ook is het erg grappig om te zien dat ze bijvoorbeeld een Kava ceremonie hebben uitgebeeld en het weven van de matten. En dat hebben wij gewoon meegemaakt en zelf mogen doen op ons laatste halfjaar in de Pacific. Gaaf om dan te denken dat andere mensen dat alleen vanuit een museum zien en er het echte gevoel bij moeten missen. We voelen ons bevoorrecht dat we zo deze reis kunnen maken.



Na een paar uur vertrekken we weer en zoeken de camping op buiten de stad. De camping ligt vlak bij een park waar wederom een scene van Lord of the Rings is opgenomen. Het is een leuke camping en er staat een houten speelhuisje waar Chris met ons Bob de builder wil spelen. Ik ben dan Wendy en Arjen is Bob's Dad. Hij kan dit uren volhouden. De dag erna rijden we naar Wanganui, een mooie rit. Trouwens het noordeiland minder mooi dan het zuideiland….? Een stelling die we veel horen. Nou wij vinden van niet, wij vinden ook het noordeiland erg fraai, alhoewel het dichter bevolkt is. In Whanganui gaan we naar het visitorscenter waar de mevrouw echt superaardig is en ons een camping aanbeveelt waar ze zelf ook altijd kampeert. We rijden er naar toe, het is nog een aardig eind maar we vinden het maar een verlaten boel en besluiten terug te gaan naar het stadje waar nog meer campings zijn. We komen terecht op een camping bij het strand met vlak erbij een supergrote speeltuin voor Chris. Geweldig en er wordt weer veel afgeklommen. Tijdens het eten later wil Chris perse in een kinderstoeltje zitten en past er bijna niet meer in… Daarna gaan we weer eens slapen in de tent, maar het blijkt toch nog vrij fris te zijn die nacht. De volgende dag doen we eerst nog wat boodschappen en speelt Chris in de speeltuin. Chris begint eindelijk eens goed te eten en we merken dat zijn humeur er een stuk beter van wordt. Daarna vertrekken we naar het midden van het Noord eiland. We rijden een mooie route door de bergen, stoppen op en parkeerplaats bij een waterval. Erg leuk zo'n onverwachte stop met zo'n uitzicht.



Op die parkeerplaats stopt een auto met een man met twee jongens van 5 en 3,5 jaar oud. We maken een natuurlijk een praatje. Leuk. Daarna vervolgen we ieder onze weg. Na zo.n 1,5 uur komen we wederom bij een parkeerplaats aan. Deze keer met een mooi uitzicht op Lake Taupo en Taupo, en ook daar ontmoeten we dezelfde man weer. Hij vertelt ons over de dingen die te zien bij in de omgeving van Taupo. Ook vertelt hij dat hij een boer is en vlak bij Taupo woont. Aan het eind van het gesprek nodigt hij ons uit om bij hun in de tuin te komen kamperen. Nou dat is wel erg leuk zeg. We besluiten dat te gaan doen. Maar in Taupo bezoeken we eerst de Huka falls die erg mooi en indrukwekkend zijn en rijden daarna door naar een thermal area geneomd: "the Craters of the Moon" . We lopen over een pad, soms met planken, door een gebied met geisers, bubbelende poelen en met een lekker zwavelluchtje. Maar mooi is het wel. We zijn er best van onder de indruk.

        


Daarna gaan we door naar onze nieuwe kennissen in de buurt van Taupo. We komen er rond zes uur aan. Zetten de tent op, eten wat en kletsen s avonds. Gezellig. Arjen spreekt af de volgende dag mee te gaan om de koeien te melken. Grappig, dat hadden we die ochtend nog niet kunnen bedenken. We hebben een goede nacht. Arjen gaat inderdaad mee om de koeien te melken. Grappig is dat de koeien schrikken van Arjen zijn gele zeiljack en niet door het hek willen waar hij vlak bij staat. Daarna kletsen we nog even, de tent is inmiddels al ingepakt en we gaan terug richting Taupo om een andere Thermal area te bezoeken. Het heet Orakei Korako. We moeten overvaren met een bootje en kunnen daarna rondlopen in het bijzondere gebied. Het is erg indrukwekkend en mooi. Er is zelfs een grot waar we in afdalen en erg mooi. Chris loopt lekker mee en zegt steeds: "hoe komt dat?"Leuk is dat, hij interesseert zich steeds meer in het waarom.

            


We eten een boterhammetje bij de auto, het is heerlijk weer, niet te heet en niet te koud. Super. Daarna rijden we door naar Rotorua. We vinden een camping met thermale zwembaden en daar maken we mooi gebruik van. Het water in het gewone zwembad is te koud , in drie kleine thermale baden te heet maar dan vinden we een hele mooie en we blijven er wel 45 minuten in poedelen. We blijven een dagje in Rotorua, bezoeken s middags een culturele bijeenkomst met veel dans en muziek van Maori en ander bevolkingsgroepen die in Nieuw Zeeland zijn beland. Erg leuk en veel lol. Daarna lopen we nog langs het museum maar dat sluit al bijna. Dan nog even het Sulphur pad lopen. Niet erg fraaie en het stinkt behoorlijk. Maar toch ook wel weer bijzonder op zijn eigen manier… De dag erna gaan we voorbij Auckland en hebben een mooi ritje naar Gaot island, een leuk plekje met een erg gezellige camping. Allemaal een beetje alternatief en erg grappig. Er is een superspeeltuin voor Chris , niet alleen met speeltoestellen maar ook met een zandbak met schepjes, auto's om mee te spelen, loopautootjes etc.. S Nachts horen we de koeien vlak bij de tent grazen en als ik s'morgens met Chris naar de wc loop staat er opeens een koe in de speeltuin……Het is natuurlijk geen verrassing dat Chris daar de volgende dag niet weg wil. Ook vieren we hier s morgens de verjaardag van Arjen. Bij het ontbijt zingen we en worden er wat kadootjes gegeven. Later speelt Arjen met Chris op de piano. Ik denk dat iedereen op de camping een mooie ochtendserenade heeft gehoord.

    


We pakken in en vertrekken richting Wangarhei. Onderweg eten we bij een bakkerij een taartje. Gezellig. In Whangarei zoeken we en aantal van onze zeilvrienden op. Zo ontmoeten we Knut en Liv van Cintra, Eva van 3T , Joa van Mahi Mahi, Sjef en Ermi van De vierde dimensie en Eva en Leif van Malinda. Het weerzien met allen is erg goed en we hebben een gezellige middag. De volgende dag gaan we naar KeriKeri waar we een paar dagen logeren bij andere virenden die we in Tonga zijn tegengekomen. We hebben fijne dagen bij Annemiek, Mick en hun zoontje Chay. Ze spelen samen, ruzien samen, gaan samen naar de playgroup, erg leuk. Na een paar dagen vertrekken we weer en gaan weer zuidwaarts. We overnachten een keer in Thames, op het Coromandel pensinula, en rijden daarna de toeristisch route Taupo, gaan daarna door naar Napier. Dat is een leuk stadje dat na de aardbeving in 1931 weer is opgetrokken in Art Deco stijl. We struinen er rond, bezoeken nog er opossummuseum. Dat gaat over de possum, dat diertje is een echte plaag in Nieuw Zeeland. Je kunt er prachtige truien kopen van possumbont en echt heel zacht en warm. Wereldwijd schijnt dit het meest warmteisolerende bont te zijn. Nou binnenkort zullen we in Ozzie wel weer zweetdruppeltjes laten dus kopen we geen warmteisolator. De volgende dag rijden we naar Wellington, een lange rit. Helaas erg slecht weer. We overnachten weer op de camping waar we al eerder waren.



We laten de tent achter op de camping, samen met de luchtbedden, kooktoestelletje en diverse flesjes kookgas. De tent hebben we weggegeven aan de mensen bij wie we zo fijn mochten logeren. Hun twee zoontjes vinden het geweldig. De volgende dag varen we over met de ferry van het noord naar het zuideiland. Deze keer een minder rustig tochtje. Diverse mensen houden zich erg rustig waaronder Arjen. Hij ziet een beetje witjes en is blij zijn ogen even dicht te kunnen doen. De bemanning is erg lief en deelt ijsblokjes ut en gemberkoekjes. Maar Arjen die normaal toch wel in is voor een koekje eet er slechts een ienieminierandje van af. Als we Picton naderen door de Charlotte Sound wordt het water vlakker en is er opeens veel meer bedrijvigheid in de boot. We zijn weer op het zuideiland. We besluiten de volgende dag nog naar Hamner Springs te rijden. Een mooie rit. We gaan via Blenheim en Kaikoura en bezoeken daar nog een zeehondenkolonie. Hanmner Springs is de thermal area van het zuideiland maar eigenlijk is er helaas slechts een zwembad met thermale baden. We maken daar vanwege het weer geen gebruik van en struinen een beetje door het dorpje. Stelt echt helemaal niets voor. De volgende dag rijden we richting Christchurch. Onderweg stoppen we bij de Salvation Army om de spullen die we niet meer willen mee terugnemen af te geven. We raken in gesprek met de dominee. Een leuk gesprek. Hij biedt ons ook nog een kopje thee aan. Op de laatste dag in Nieuw Zeeland nemen we nog een kijkje in een museum en rijden naar de kustlijn vlak bij Christchurh. S middags naar de vlieghaven voor onze vlucht naar Brisbane. Gelukkig zijn we vroeg want wederom hebben we een probleempje met de visa's Het in orde maar altijd blijkt er een supervisor nodig omdat de systemen het maar vreemd vinden dat een kind geen eigen paspoort met daarin een visum heeft…. Na vier uurtjes landen we in Brisbane, nemen een taxi naar Manly , vinden de Bouskoura in goede staat terug en worden door onze buren verwelkomd in het Nederlands. Grappig. De temperatuur is hier weer aangenaam, de omgeving vertrouwd en na al die nachten in andere bedjes ligt ons eigen bed weer super! We zijn weer thuis op de Bouskoura.