Ria de Pontevedra

25 juli 2003
Huidige locatie: Ria de Pontevedra, in Bueu, 42”19 N 8’47 W

Na onze dagen in Muros, waarbij we ook slecht weer hadden, de regen viel met bakken uit de hemel en het was slechts 17 graden, zijn we verder de Ria ingegaan. We hebben geankerd in de ensenada de Esteiro waar we met de bijboot aan een vissersstijgertje aanlegden. Vanaf een visserschip werd iets naar ons geroepen dus vaarden we daar eerst nog even langs. Maar we mochten daar liggen, als we tenminste niet de hele nacht bleven. Nou dat waren we niet van plan. Over het wiebelige en gammele steigertje lopen we het plaatsje in. Het is erg mooi met echt groen water boven het witte zand. Er loopt een riviertje vanuit de bergen door dit plaatsje en we moeten daar overheen. Er is een soort loopbrug en wanneer we daarbovenop staan is het uitzicht schitterend. Onder ons gezinnetjes en kinderen die langs de rivierbedding en het strand spelen, verderop de baai met de visbedden (viveros) en als enige boot de Bouskoura2 voor anker.

03 juli 17 We doen wat boodschapjes en gaan terug naar de bijboot. Het steigertje is nu afgesloten met een bordje en wanneer we eroverheen willen, Arjen met de buggy en ik met Chris worden we geholpen door de visser die ons al eerder toesprak. ’s Avonds zien we een trainingssessie van de lokale roeivereniging en de stuurman is een echte coach. Zijn commando’s galmen over het stille water van de baai. Dit roeien zien we trouwens erg veel in dit gebied van Spanje. De volgende dag gaan we al bijtijds naar Portosin, aan de overkant van de baai. Vlak bij de haven worden we weer verrast door een groep dolfijnen die ons bijna tot aan de havenhoofden begeleiden. Wat zijn het toch mooie en fascinerende dieren. In Portosin liggen we voor het eerst sinds onze komst in Spanje weer aan onze landvasten in de Marina. Reden: de grote was doen. We wassen en drogen ons beddengoed, handdoeken en de rest en zijn ’s avonds weer helemaal schoon. Ook fietsen we hier nog een stukje, maar Portosin heeft niet zoveel bijzonders te bieden. Wat wel kan in de Marina is e-mailen en die kans nemen we dan ook. De verbinding is alleen weer vrij traag en regelmatig wordt de verbinding verbroken. Maar goed, een pc is een middel om te communiceren dus doen we er niet moeilijk over..helaas hebben ze niet overal snelle netwerken.

20 juli 2003 Isla Savora De volgende dag vertrekken we weer, met de watertank en de accu’s weer vol en gaan weer naar Muros, omdat de andere ankerplekken in de baai vanwege de zuidwestelijke wind niet geschikt zijn. Op zondag varen we naar Isla Salvora, een eiland in de Ria de Salvora. Het is een mooie tocht, en bij vertrek zwemmen de dolfijnen weer met ons mee. Er is weinig wind en het water is glashelder zodat we de krassen op de huid van de dolfijnen kunnen zien. Een blijft zeker 10 minuten onder onze punt zwemmen en rolt van de ene zij op de andere. Af en toe komt hij of zij boven om te ademen en duikt vervolgens weer een klein stukje onder.

De tocht naar de volgende Ria verloopt redelijk. We moeten kruisen tegen een westelijke wind, de deining staat nog uit noordelijke richting en die combinatie maakt dat de bouskoura crew en vooral de mannen zich wederom minder fit voelen. Wanneer we overstag zijn en de deining meeloopt wordt de stemming aan boord er gelijk een stuk beter op. Iedereen weer fit en genieten van het mooie ruige landschap. In dit gebied liggen erg veel rotsen en de golven breken daar met veel geweld op. Met de zon erbij zijn dit mooie plaatjes, brekende golven op geel/bruine rots omringt met blauwgroen water. Om een uur of zes laten we het anker vallen voor Isla Salvora, aan een strandje met een kasteeltje en een beeld van een zeemeermin. Kopenhagen op z’n Spaans. Dan merken we dat de motor niet meer uit wil. Er blijkt een contact los te zitten, en na een kwartiertje klussen is ook dat probleem weer verleden tijd. 's Avonds gaan we met de rugdrager en Chris (uiteraard) een wandelingetje maken op het eiland. Erg mooi en we zijn blij dat we dit plekje niet hebben overgeslagen. De volgende dag (maandag 21 juli) varen we naar Pueblo del Caraminal. Ook weer zo’n leuk plaatsje waar we lekker rond kunnen lopen. Er is hier een mooie tuin en smalle Spaanse straatjes, maar ook een grote supermarkt (vlak voor de ankerbaai) en dat is ook wel weer eens fijn. Het internet café is snel gevonden en we besteden weer een aantal uurtjes met mail lezen, maken en verzenden.

22 juli 2003 We komen een engels stel tegen, Marilyn en Chris en borrelen gezellig s’ avonds bij ons in de kuip. Het klikt erg goed. We krijgen van hun weer een adres van vrienden die in Lissabon wonen en ons kunnen helpen wanneer we voor onze Chris de inentingen willen regelen. Geweldig dat een gezellig avondje resulteert in een goed contact.

Inmiddels zijn we in Ria de Pontevedra in het plaatsje Bueu.
Dit is de laatste ria voor de Ria de Vigo, waar de plaats Bayona ligt. Dit is zo’n beetje de laatste goede ankerplek in Spanje en we verwachten volgende week onze zeilen te hijsen voor een tocht richting Portugal.

24 juli 2003 We hebben genoten van de mooie Spaanse Ria’s en vinden het soms vergelijkbaar met Noorwegen, alhoewel je hier geen twee truien aan hoeft te trekken….

De volgende update komt dus waarschijnlijk vanuit …Portugal.
Adios.