Briefje van Chris 18

16 januari 2004
Locatie: Pirates Bay, (Man of War bay), Tobago

          
Hoi, hoi,

Weer even een briefje van jullie Chris uit een hele mooie omgeving. Eerst zijn we naar Barbados gevaren en daar hadden ze een super strand. Heel mooi fijn zand en de zee, nou zo lekker joh. Een weet je nog dat ik vertelde dat ik het een beetje eng vond met die golven. Nou nu niet meer hoor, ik vind het heerlijk om naar het water toe te kruipen en dan lekker aan de kant heen we weer te kruipen. Echt helemaal toppie. We gaan ook nog met de bus een tochtje maken over het eiland. Weer harstikke leuk en ik mag gewoon in mijn buggy blijven zitten in de bus. En dat is heel makkelijk, want dan kan ik lekker slapen als ik dat wil. Maar meestal kijk ik om me heen naar andere mensen of naar buiten, naar de mooie bomen enzo. De mensen zijn hier allemaal heel aardig en ze vinden het heel leuk als ik naar ze zwaai. Dat heb ik geleerd van mama en papa. Ik ben ook weer blij dat we aan land kunnen want we eten nu weer lekkere banaantjes en ander fruit.
     
Na een weekje varen we weer een stukje naar Tobago en het is daar heel anders. Veel groener, heel veel bomen en veel vogels. En weet je wie er ook zijn, Ronald en Bea en Ted en Ben van de Vijla. Leuk hoor. We gaan daar op bezoek en ik mag Ted zijn legoauto mee naar huis nemen en Ted mag mijn trein even lenen. Maar voor Ben de hond ben ik een beetje bang geworden. Hij gaf mij zomaar een lik over mijn gezicht en nu ben ik een beetje bang voor honden. Maar ik weet natuurlijk wel wat hondje zegt, waf! ‘s Avonds kwamen ze bij ons eten en toen hebben we de speeltjes weer omgeruild. Ik speel nu opeens weer heel veel met Robbie de rups. Leuk hoor want als ik robbie duw maakt hij allemaal muziekjes. Samen met de trein duw ik ze dan naar voren, steeds een klein stukje.
Gisteren zijn we het oerwoud ingeweest. Ik mocht lekker bij papa op zijn rug en mama droeg de rugzak met eten en drinken en mijn luiertjes. Het was wel mooi hoor, hele hoge bomen en we hebben zelfs kleine vogeltjes gezien en die heten kolibri’s. Ze bleven heel lang zitten zodat we ze goed konden bekijken. We kwamen ook nog geitjes en schaapjes tegen die aan een touw vastzaten. Er was zelfs nog een mama geitje en een babygeitje. Dat vond ik wel heel mooi hoor.

En sinds twee dagen heb ik een eigen ‘kamertje’. Ik slaap nu niet meer bij papa en mama in de achterkajuit, maar in de voorpunt. En daar heb ik een hoop ruimte joh! Ik kan nu 's morgens ook nog een beetje spelen. Ik wordt hier trouwens heel erg vroeg wakker. Als het licht wordt en dat is rond 6 uur ‘s morgens. Papa en mama zijn daar niet zo blij mee want dan moeten ze natuurlijk heel vroeg hun bed uit. Maar het is ‘s avonds alweer vroeg donker, ook om zes uur, dus gaan ze wat eerder naar bed, zeggen ze….

Ik begin ook al wat meer woordjes te maken. Voor een appel zeg ik (ebbal) en mijn mama weet dat wat ik wil, knap he. En o ja kan ik ook al zeggen, en daar kijk ik dan lekker ondeugend bij. Stappen gaat ook steeds beter,maar ik doe het nog niet alleen hoor. Veel te fijn als mama en papa mij nog vasthouden.O ja,ik probeer ook al zelf te eten. En soms geef ik papa en mama een lepeltje eten van mij. Net zoals zij mij dan voeren, voer ik hun en dat vind ik zo mooi. Het wordt meestal wel een knoeiboeltje maar gelukkig is dat buiten niet erg. Vanmiddag gaan we weer naar het strand, joepie. Dat kan ik weer lekker spelen in het zand en het water. Ik geniet er wel van en ben een blij kind volgens mijn papa en mama.

Nou tot schrijfs maar weer
Liefs en een knuffel van Chris