Briefje van Chris nummer 25
Vanuit; Marin in Martinique
1 juni 2004
Ik heb weer zoveel beleefd de afgelopen weken, dat ik jullie maar eens moet vertellen wat er allemaal is gebeurd. We zijn op St. Maarten heel veel weg geweest, bij andere boten langs, boodschapjes doen, lekker naar het strand en zo. Maar ook is Djerie van Orkaatje een keer bij mij komen spelen. Mijn mama en papa hadden toen lekker pannenkoeken gebakken en pizza zodat we toen ook lekker hebben gesmuld.
Ik heb van mijn mama eindelijk eens twee nieuwe scheppen gekregen voor op het strand, een grote en een kleine. Nou dat vind ik wel weer heel fijn, want de andere schepjes waren niet meer zo goed hoor! Ik heb ook nog een mooi pakje gekregen een stoere blouse en een korte broek. Heel erg een toeristenjongetje lijk ik nu, net zo’n kleine Amerikaan. Alleen mijn strohoed ontbreekt nog, ik doe het gewoon met mijn petje.
We zijn ook nog naar de dierentuin geweest op Sint Maarten. Ik heb daar zoveel lol gehad. We gingen met heel veel kindertjes en hun papa's en mama’s er naar toe. Ik heb heel veel mooie beesten gezien en sinds die tijd zeg ik ook apie (aapje). Mijn speelgoedaapje is weer helmaal favoriet. Ik vond de papegaaien ook zo mooi, met al die felle kleuren en de geitjes, de cavia’s, ik vond het geweldig.
Maar waar ik de meeste lol had , dat was in de speeltuin. Eerst heb ik geschommeld. Ik moest er even aan wennen maar daarna had ik plezier voor tien. En later ontdekte ik de glijbaan en het klimrek. Mijn mama moest er eerst even aan wennen dat ik al zo zelfstandig kan klimmen maar dat ging heel goed. Ik ben niet een keer gevallen. En de glijbaan vond ik erg mooi.
Ik heb van Ted van de Vijla heel veel nieuwe boekjes gekregen en dat is wel heel leuk hoor. Nu kan mijn mama mooi een verhaaltje lezen over de gorilla en de leeuw. Mooi hé!
We hebben ook weer gevaren, al twee keer weer een heel eind. Meestal wil ik dan binnen spelen en blijft mijn mama gezellig bij me. We lezen dan boekjes, of bouwen mooie torens met de nieuwe blokken die ik heb gekregen. Weet je waar die blokken inzaten, in een mooie kiepauto. Mijn mama en papa hadden die voor mij bewaard, en weet je waar? Onder mijn bedje..nou dat had ik moeten weten zeg.
We zijn ook een paar keer lekker weer naar het strand geweest, ook een keer samen met Han en Carla van de Esperanza. Han heeft toen een hele mooie kuil voor mij gegraven. Die was zo diep dat ik er in kon staan. Han had op de rand allemaal stokjes gezet, maar die kon ik er toch mooi weer aftrekken, het leek wel of ik in een kooitje zat.
Ik help ook steeds mee als mijn mama of papa een kuil voor mij graaft. Of ik ga water halen in de zee met mijn gietertje. Soms vind ik het nog wel een beetje moeilijk om het gietertje onder water te houden maar meestal lukt het wel.
We zijn nu in Marin op Martinique en daar was ook de boot de Indigo, met Wessel ( hij is een jaar ouder als ik ben) en zijn broers en papa en mama. Ik heb gelijk weer veel met Wessel gespeeld. Leuk hoor! Eerst wilde hij al mijn speelgoed, maar later zaten we samen blokjes te bouwen en met de auto’s te spelen.
Ik zeg ook mijn mama en papa steeds meer na. In mijn babytaaltje klinkt dat erg grappig, zeggen ze. Ik kan ook al erg goed helpen vinden ze. Als ze vragen of ik mijn schoenen wil pakken probeer ik ze nu gewoon lekker zelf aan te trekken en ik probeer ook mijn T-shirt al aan te trekken. Het lukt beter met mijn hemdje, want dat is wat ruimer en laatst had ik papa’s onderbroek op mijn hoofd gedaan. We hadden toen heel veel lol samen.
Ik kan nu ook zelf naar binnen klimmen vanuit de kuip. Naar buiten lukt bijna, daar heb ik nog een beetje hulp bij nodig. Mijn benen worden ook al zo lang , en dat is natuurlijk wel heel handig.
Over een weekje of zo gaan we weer verder varen. Ik hoorde mijn mama en papa zeggen dat ze over 4 weken in Trinidad willen zijn. Daar zijn we dan een weekje voordat we naar Nederland komen. Daar zal ik vast wel weer veel meemaken, denken jullie niet?
Ik schrijf jullie er wel weer een briefje over.
Liefs en knuffels van Chris