Briefje van Chris nummer 29
Locatie; Chacachacare Island, Trinidad
Datum: 3 oktober 2004
Hi, hi, dat zeg ik gelukkig heel vaak. Ik ben de laatste weken heel vrolijk
en ik vermaak me prima. We, mijn mama en papa en ik hebben de boot naar een
ankerplekje gevaren, ook in Trinidad maar toch wel dicht bij Chaguaramas,
waar we eerst waren. Dit plekje is een stuk rustiger, alleen in het weekend
is er ‘s nachts wel heel erg lang muziek. Ik word daar wel eens wakker van
en zeg dan ziek. Dat betekend in mijn taaltje dus muziek! Er is daar een
zwembad en dat vind ik super! Samen met papa en mama lekker spelen in het
bad. Ik durf nu al van de rand van het zwembad af te springen, gaaf hč? Mijn
mama speelt ook vaak met me in het water. Ik ga dan op haar benen staan, zeg
zelf ”een, twee” en dan gooit mijn mama mij in het water. Als mijn hoofd
onder water gaat zeg ik steeds “benejen” (beneden).
Mijn papa heeft ook de fietsjes weer in elkaar gezet en gerepareerd en we
fietsen heel wat heen en weer. Ik natuurlijk weer lekker voorop! Het was
alweer een jaar geleden dat we op deze fietsjes hadden gefietst.
We zijn afgelopen dinsdag met elkaar naar het vliegveld gegaan, we hebben
Will opgehaald. ’s Morgens vroeg mijn mama aan mij: “wie komt er vandaag?”
en toen zei ik Will, knap hč? Het is wel heel gezellig zo samen met Will aan
boord. We zijn gisteren naar een eilandje gevaren bij Trinidad en toen
hebben we eindelijk eens gezwommen in het zeewater. Ik mocht ook zwemmen bij
de boot. Mijn papa nam mij gewoon mee in het water en we zwommen lekker een
beetje om de boot heen. Will en mama kwamen ook zwemmen, dus we hadden weer
lol voor tien! (Kan dat als je met vier mensen bent…???)
Hier plaatsen foto: zwemmen bij de boot de boot 1 en zwemmen bij de boot 3 ‘s Middags begon het te regenen, maar het is nu al zondagmorgen en het
regent nog steeds. Dat is jammer want ik wilde lekker bij papa op zijn rug
in de rugdrager het eilandje gaan bekijken. Er schijnt hier zelfs weer een
strandje te zijn. Nou ik kan bijna niet wachten dat begrijpen jullie wel…
Helaas, het strandje is niets meer geworden. Maar we hebben nog een keer
gezwommen bij de boot. Ik probeerde zelf al het trapje op te klimmen, maar
dat is nog te moeilijk voor me.
Ik begin echt een wijsneus te worden vinden mijn papa en mama. Vandaag zei
ik achter elkaar: ‘’wassen handen’’ en ananas. Ik oefen dan even maar
meestal zeg ik het daarna wel aardig. Ik leer ook veel engelse woordjes
hoor. Bye bye enzo. Ik zeg nu ook heel vaak tegen mensen en mijn knuffels
“hallo”! Ik zeg dat dan op een guitige manier, met de klemtoon op de ll-en. Maar ik begin toch ook al een echte peuter te worden hoor. Als ik mijn
zwemvest aanmoet, dan trappel ik met mijn benen en zeg ik snel achter elkaar
nee, nee, nee! Maar helaas, mijn papa en mama weten dat rotding toch altijd
aan te krijgen. Ik zeg dan maar warm, want het is ook warm.
Ik vraag ‘s morgens nu ook om drinken of melk en wil soms ook alleen maar
drinken uit de beker die ik zelf uitkies. Als ik die niet krijg drink ik
gewoon helemaal niets….
Enne had ik jullie al verteld van mijn nieuwe spel. Daarvoor heb ik nodig:
veel boeken en een doosje met auto’s. Ik leg dan alle boekjes op een rijtje
op de bank, keurig aaneengesloten, er mag geen spleetje tussenzitten. En dan
pak ik mijn autootjes en rijd er over heen. Dat kan ik uren volhouden. En
als ik ’s morgens wakker word is het eerste waar ik aan denk, auto’s! Dan
melk en dan eten. Nou vinden jullie dat niet goed? En.. Ik ben nog steeds
gek op boekjes lezen, chips, koekjes en ijsblokjes…
Volgende keer vertel ik jullie meer…
Groetjes en knuffels van een ondeugende peuter,
Chris