Briefje van Chris nummer 30

Nog steeds vanuit: Trinidad Datum: 12 oktober 2004

Hoi,

Alweer een brief van mij! Nu al. Zo schrijf ik een maand niet en dan opeens twee brieven snel achter elkaar. Maar dat komt omdat ik veel heb meegemaakt.

Natuurlijk heb ik er deze twee weken een speelmaatje bij, Will. Ik vind het beregezellig dat hij er is. 's Morgens als ik wakker word en ik uit mijn bed gehaald word, is Will vaak ook wakker, maar niet altijd hoor. En dat is maar goed ook want soms ben ik wel heel vroeg wakker. Ik roep meestal ook heel blij “Will” en dat klinkt wel lief volgens alle grote mensen hier.

We zijn heel veel weggeweest en dat deden we heel vaak met Jesse. Jesse rijdt in een grote bus waar wel 12 mensen in kunnen en hij heeft ons meegenomen om Trinidad te laten zien. Jesse is zo’n lieve man. Van de week sliep ik net toen we met zijn bus bij een park aankwamen. Hij heeft toen op mij gepast en mijn mama en papa gingen het park in. Will bleef ook in de bus, hij wilde even uitrusten. Toen ik wakker werd en ik Jesse zag zei ik gelijk zijn naam en "bus". Ik kreeg een koekje van hem en drinken en Jesse had 's morgens ook al een hele zak met chips voor mij gekocht. Hij begreep alleen niet wat ik wilde toen ik “auto” zei. Maar Will vertaalde dat gelukkig voor Jesse in “car”.
Toen mijn mama en papa uit het park kwamen stond Jesse met mij op zijn arm. Jesse is ook papa van een kindje van mijn leeftijd, zij heet Julie, maar ik heb haar helaas nog niet gezien. Jesse en ik zijn dikke vriendjes.



Samen met Will en papa en mama heb ik dus al veel gezien de afgelopen week. Weet je waar ze dan naar kijken die grote mensen, naar vogeltjes en bomen en planten. Terwijl het mooiste speelgoed op de grond ligt. Een grote stok waar we mooi mee konden lopen. Ik heb er lekker mee rond gesjouwd. hier invoegen foto;

        


Later hebben we in een boot door een moeras gevaren, leuk hoor. Ik stond lekker voorin. Gelukkig had mijn mama nog een auto’tje voor mij meegenomen en kon ik over alle balken van de boot heen en weer rijden. Een appeltje ging er trouwens wel in bij mij… van reizen en spelen krijg je honger.

        


Ik ga nu trouwens al heel vaak op de pot. En het gaat steeds beter. Alleen zeg ik steeds dat ik moet poepen, ook als ik moet plasssen. Maar als we onderweg zijn en ik iets wil doen, gaat dat niet omdat mama geen potje voor mij mee neemt, nou ja zeg. Dat vind ik dan niet fijn. Als ik in mijn blootje loop weet ik het wel, maar met een luier om vergeet ik de plasjes nog wel eens aan te kondigen.. ach en op de wc zitten komt ook nog wel. Gisteren op het strand heb ik op mijn emmertje gepoept!

Ik weet zoveel woordjes, ook al engelse. En de naam van onze boot dat is “koura”. En weet je wat Will voor mij heeft meegenomen uit Nederland, een mooie groene auto maar ook nog lekkere koekjes, die noem ik laasje en dat zijn.. raad maar eens speculaasjes. En nieuwe woorden zijn: a..odo (avocado), dorst, melk drinken, mama komen, achteren, boven,door.... Mijn papa en mama kunnen het niet meer bijhouden hoor. Ik praat ze gewoon lekker na.
Enne..weet je eerst leerde ik van mijn mama en papa wat een bocht was, en nu zeg ik steeds las we met de auto gaan of met het bijbootje bocht als we de... (je raadt het vast al) omgaan. Ook zeg ik al cola, maar dat drink ik nog niet. De bellen prikken in mijn buikje zegt mijn mama.

Van de week heb ik ook mijn laarsjes aangehad. (laasies), Maar dat vond ik niets en ik wilde ze maar zo van mijn voeten afschoppen. Dat was toen we weer met een hele bus mensen naar een asfaltmeer gingen. Nou jongens, het was daar toch heet. Ik snap niet wat ze daar nou aan vinden. Het enige wat aardig was waren de karretjes van het treintje waar die zwarte troep in verdween. Gelukkig had ik in de bus de grootste lol, want Casey was er ook. En met haar mama Catherine heb ik ook altijd veel plezier. Lekker op de bank staan, naar elkaar gillen, boe spelen, en dan schateren van de lach. Toen we bijna thuis waren kocht Jesse nog een lekker ijsje voor ons omdat ik altijd om ijs zeur. Heerlijk hoor en bedankt Jesse.

Mijn papa en mama kopen nu bijna elke dag een zak ijsblokjes om de koelkast koud te houden maar ik krijg dan ook lekker een paar ijsblokjes. Nog steeds… jammie.

Nou verder heb ik niet zoveel te melden behalve dan dat we weer lekker bij de boot hebben gezwommen vandaag en dat ik ook zelf al heel goed vooruit kom. Knap he? Mijn mama zegt dat ik misschien ooit nog wel eens een beroemde zwemmer zal worden. Wie het weet mag het zeggen.

O ja, we zijn ook nog op een mooi strand geweest en daar heb ik weer eens heerlijk met mijn emmer en mijn schepje gespeeld, en lekker over bomen heen geklauterd....



Enne.. ik zing zelf ook een beetje liedjes. Ik ben gewoon gek op muziek en liedjes zingen, leuk he?

Liefs van een ondeugende en ondernemende

Chris